Vijf maanden na de plotselinge dood van haar man Guus Verstraete praat Simone Kleinsma in Het Parool voor het eerst over de enorme leegte die hij achter heeft gelaten. Na 31 jaar als duet te hebben geleefd, vindt de actrice het vreselijk nu solo door het leven te moeten gaan."Ik denk voortdurend: hoe ga ik dat in hemelsnaam doen? Het is zo anders dan voorheen. Guus en ik hebben 31 jaar elkaars leven gedeeld. De stilte is enorm. Het alleen wakker worden, en dat er niemand is om 's ochtends gedag tegen te zeggen"Simone is enorm dankbaar voor haar vrienden, die haar in deze moeilijke periode bijstaan. ''Ik heb veel liefde gekregen, van mijn broer, van Joop en Janine van den Ende, van Paul de Leeuw die geregeld binnenvalt met potjes en pannetjes. Van mensen die me na aan het hart liggen. Maar aan het einde van de rit moet je het natuurlijk zelf doen. Je moet het in je uppie oplossen. Daar ben ik niet meer zo goed in, na al die jaren alles samen te hebben gedaan.Simone gaat vijf maanden na het overlijden van Guus weer aan het werk. Ze begint komende maand aan de repetities van de de musical Was getekend, Annie M.G. Schmidt. "Het is nog zo vers. En toch ga ik weer aan de slag. Omdat we allemaal weten dat het beter is om aan het werk te gaan. Voor het ritme en de afleiding. Maar waar ik tegenop loop is die almaar aanwezige vraag: waar moet ik het vandaan halen?""Ik verkeer nog in een niemandsland’, zegt de musicalster. ''Ik heb in de loop der jaren geleerd om problemen of pijn opzij te zetten. Want de voorstelling gaat altijd door. Dat moet ik nu in de overtreffende trap doen. Ik moet vertrouwen op mijn bagage. En op mijn vermogen om alles wat niet uitkomt even elders te parkeren.”
